We moeten vaak veel. Niet per se van de ander, vaker van onszelf. En dan bedoel ik niet het te-doen-lijstje dat je per dag of week kunt afwerken en afvinken, ik bedoel meer de regels die we onszelf opleggen. Onuitgesproken regels die we als het waren in ons eigen persoonlijke wetboek hebben opgeslagen. Bij mij is dat bijvoorbeeld: mijn haar moet leuk zitten, ik moet grappig uit de hoek komen, ik mag niet somber zijn, de klerenkasten moeten op een bepaalde manier (de mijne, niet de zijne) ingericht zijn, en zo kan ik nog een behoorlijke tijd doorgaan. Lees verder →