Dansende cello’s

Geplaatst op door

 

Onlangs ging ik naar een dansvoorstelling met live muziek. Dacht ik. Verkeerd gedacht dus.

De muziek wordt uitgevoerd door acht cellisten – dat op zich is al heel bijzonder – en een zangeres. En die mensen dansen dus! En dat doen ze verrekte goed. Met de cello in de hand of nek geklemd verplaatsen ze zich over het podium, maken zachte armbewegingen, lopen, glijden, schuifelen over de vloer. En dat terwijl ze prachtige noten spelen op hun instrument, ritmisch trommelen op de cellokast, of oud-Engelse teksten zingen. Lees verder →

schaamte

Geplaatst op door

column de koppel sep 22Ik schreef weer een column voor De Koppel, over een situatie die denk ik wel herkenbaar is voor iedereen. Zo’n moment waarop je wel door de grond kunt zakken van schaamte…

Pats. Rinkelrinkel. Kletspats. Daar ligt het sixpack Belgisch speciaalbier, in honderden splinters op de grond, alle kanten op gesprongen. Donkere plassen vormen zich om mijn voeten en boodschappentas. Een dikke bierwalm stijgt van de grond op.

Even is het doodstil in de supermarkt. Iedereen lijkt naar mij te kijken. Nee, herstel, kijkt naar mij. Verdwaasd kijk ik naar de servicebalie, ik haal verontschuldigend mijn schouders op en zeg ‘sorrysorry!’ Ik kan wel door de grond zakken. Lees verder →

doorkijkje

Geplaatst op door
‘

doorkijkje

Juist in de kieren van de tijd, waar de weg een slinger maakt, zitten de mooie momenten en de waardevolle ontmoetingen.’
– Babs Gons

Regelboekje

Geplaatst op door

We moeten vaak veel. Niet per se van de ander, vaker van onszelf. En dan bedoel ik niet het te-doen-lijstje dat je per dag of week kunt afwerken en afvinken, ik bedoel meer de regels die we onszelf opleggen. Onuitgesproken regels die we als het waren in ons eigen persoonlijke wetboek hebben opgeslagen. Bij mij is dat bijvoorbeeld: mijn haar moet leuk zitten, ik moet grappig uit de hoek komen, ik mag niet somber zijn, de klerenkasten moeten op een bepaalde manier (de mijne, niet de zijne) ingericht zijn, en zo kan ik nog een behoorlijke tijd doorgaan. Lees verder →

De draad weer oppakken

Geplaatst op door

Geen idee waar ik over zou gaan schrijven. Leeg. Flarden van ideeën maar niets met een leuke ingang. Niks, niente, nada, geen inspiratie. Met een zucht plofte ik op de bank. Daar lag mijn grote hobby verspreid: een wintertrui op rondbreinaalden, diverse verwarde bolletjes wol, een geprint patroon ernaast. En een nieuwe streng wol die nog opgewonden moest worden maar nu al heftig in de knoop zat. Ik zuchtte weer, nam de klont draad en begon hem te ontwarren. Lees verder →

ACT verdieping

Geplaatst op door

Gisteren de verdiepingscursus ACT afgerond bij Tim Batink van Act in Actie. Was heel inspirerend en stimulerend om dieper in te gaan op valkuilen, signalen en bruggetjes en te gaan hexadansen. Ben nóg enthousiaster geworden over deze acceptance and commitment therapie die ook heel goed bij coaching ingezet kan worden.
En toevallig vind ik vandaag twee leuke matroesjka’s bij de kringloop! Hiermee kan ik de cliënt verduidelijken wat de drie lagen van het zelf zijn.
Worstel jij met iets in je leven? Wil je wel aan de slag in een krachtige, accepterende en waardevolle coaching? Neem dan gerust contact met me op via telefoon of mail.

knolletùìn

Geplaatst op door

In wijkkrant De Koppel verscheen mijn column over mijn allerliefste schoonmoederke. Als zij een mindere dag had, en die had ze meer dan haar lief was, dan ging ze extra hard poetsen.
Wat doe jij als je een mindere dag hebt?